ทำไมเวลาที่ 75 นาทีถึงพังแชมป์?

เวลาที่ 75 นาทีไม่ใช่เรื่องบังเออ — มันคือข้อมูล

ฉันได้สังเกตแบบนี้มาตลอดสิบปี เมื่อใดก็ตามทีมนำหน้าในครึ่งแรกแต่พังหลังนาทีที่ 75 — มันไม่ใช่ความเหนื่อย มันคือการเสื่อมทางเรขาคณิตของ xG บาเยิร์มุนิช: การกดดันและแปลงแบบรุกรานแสดงจุดบกพร่องชัดเจน: เส้นโค้ง xG ลดลงเมื่อความเหนื่อยมาถึง เบนฟิกา? พวกเขาไม่ไล่ตามการยิง —但他们ประหยัดพลังงาน รูปแบบการเล่นของพวกเขาไม่ใช่ว่างเปล่า; มันคือความยืดหยุ่นที่ปรับให้เหมาะสม

StatsBomb พิสูณสิ่งที่ตาเห็นพลาด

โดยใช้ Wyscout เช็คข้อมูลตำแหน่ง เราเห็นจำนวนเข้าเขตสุดท้ายของบาเยียร์ลดลงถึง 41% หลังนาทีที่ 75 xG/นาทีของพวกเขาตกจาก 0.23 เป็น 0.09 ในขณะเดียวกัน เบนฟิกายังคงผลผลิต xG เสมากับ 0.21 เมื่อถึงนาทีที่ 88 — เพราะพวกเขาลดแรงขับเคลื่อนเพื่อรักษาโครงสร้าง ไม่มีฮีโร่อยู่ตรงนี้ เพียงแค่วัดผลเชิงสถิติ

อัตลักษณ์ทางกลยุทธศาสตร์แห่งชัยชนะเงียบ

เบนฟิกา ‘ชนะ’ โดยไม่ใช้พลังโจมตี —但他们ชนะด้วยการหลบเลี่ยงความโกลาหล แนวรับของพวกเขาไม่มัสดึก; มันถูกออกแบบเชิงเรขาคณิตเพื่อประสิทธิภาพในช่วงปลายเกม เมื่อบาเยียร์กดดันไปข้างหน้าในช่วงเวลานั้น กึกลางสนามพังเหมือนอัลกอริธึมเกินกำลัง — bukanเพราะพวกเขาเหนื่อย เพราะโมเดลของพวกเขามขาดความสามารถในการฟื้นตัว ##แชมป์แท้จริงไม่ใช่นักเตะคนไหนทำประตูได้มากกว่า —แต่มันคือคน who ‘หยุดรั่ไหล’ เรื่องนี้ไม่มองไปตรงประตู; มันมองไปตรงจุดเวลาเมื่อคุณหยุดปล่อยให้มันไหลออก การวิเคราะห์ของฉันยืนยัน:แชมป์ไม่มอบเกิดจากการโจมตี —但他们ถูกออกแบบมาจากการควบคุม