ทำไมอาร์เซนอลพังที่นาทีที่ 75

การพังลงที่นาทีที่ 75 ไม่ใช่ความบังเออ

ผมเคยเห็นมันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า—ในพรีเมียร์ลีก, ในแชมเปียนส์ลีก และแม้แต่ในแมตช์ระดับภูมิภาค ทีมที่ครองการครองและยิงจากระยะไกล มี xG สูง… แล้วพังตรงนาทีที่ 75 มันไม่ใช่ความตื่นตระหนก—มันคือฟิสิกส์ เมื่อผู้เล่นเข้าสู่จังหวะกลางรอบนาที 60 การกดดันแบบเข้มข้นกระตุ้นการเสื่อมของพลังงาน current fatigue เปลืองโครงสร้างการป้องกัน xG curve ไม่โกหัว—มันแค่รอคอย

ข้อมูลไม่มีอารมณ์—แต่มันบอกความจริง

ผมใช้ StatsBomb วิเคราะห์เวกเตอร์การเคลื่อนไหวหลังนาที 65 Wyscout xácืนยัน: การจัดตำแหน่งเสื่อมเร็วกว่าพลังงานจะฟื้นตัว พวกเขายังคงครอง—but โดยไม่มีประสิทธิภาพ ying จากโซนลึกโดยแรงกดดันสะสม—andระบบไม่สามารถฟื้นตัวได้ นี่ไม่ใช่ ‘การพังทางจิต’—แต่เป็นการหมดแรงซ่อนอยู่ภายใต้มอเมนตัม every elite side that leads early มีข้อบกพร่อง: เขาครอบครองบอล—butไม่มีพื้นที่ด้านหลัง ผมเคยเห็นมันใน Yokohama FC vs Hiroshima Three Arrows—not once, but three times last season.

เส้นโค้งคือโค้ช

คู่มือกลยุทธศาสตร์กระซอบ: ‘รักษาโครงสร้างให้ผ่านชั่วโมง’—but คนแทบไม่มานานจนสายเกินไป xG curve ไม่ทำนายการพังลง—มันบันดาษมันไว้ และถ้าคุณละเลยมัน?—you’re not being bold—you’re being reckless.